Lora Wielka/Barwnica (Eclectus roratus)-Artykuł

[GoldAngelo]

Lora Wielka/Barwnica (łac. Eclectus Roratus) pochodzi z Wysp Salomona, Nowej Gwinei, północno-wschodniej Australi i Wyspy Moluki.

Opis

U Barwnic występuje ogromny dymorfizm płciowy (wizualne różnice między płciami), który jest bardzo nietypowy jak na papugi. Początkowo uważano je za osobny gatunek, dopiero Joseph Forshaw w swojej książce ,,Papugi Świata” zauważył jako pierwszy Europejski ornitolog, że te dwa gatunki to rzeczywiście jeden.

Samce są jasnozielone, z jasno-pomarańczowym dziobem koloru kukurydzy i niebieskim nalotem na piórach skrzydeł i ogona
Średnia waga dorosłych samców to koło 430 gramów, z przedziału 388-524.
Młode samce mają ciemnobrązowy z czarnym końcem dziób, a nie tak jak dorosłe osobniki-pomarańczowo-złoty. Górna jego część ma brązowo-żółte końcówki.
Samice są czerwone, z niebieskimi piórami na karku i brzuchu oraz końcami lotek. Końcówki piór ogonowych mają żółty kolor, a dziób jest czarny.
Waga dorosłych kobiet to około 453 gramy z zakresu 383-549

Przegląd:

Poniższy przegląd został dostarczony przez współpracownika AvianWeb, dr. Rob Marshall-autora: Przewodnik po Barwnicach, jako ptakach domowych i wolierowych”
U Lory Wielkiej występuje największy dymorfizm płciowy ze wszystkich gatunków papug. Duży kontrast pomiędzy szmaragdowo-zielonym upierzeniem samca i czerwono-niebieskim upierzeniem samicy jest tak wyraźne, że do początku XX wieku uważano że są to dwa różne gatunki. Ptaki zamieszkują żyzne korony nizinnych lasów deszczowych i wyjątkowo wśród ich cieni, gdzie bardzo trudno je dostrzec pomimo ich żywych kolorów. Z dołu czerwone i niebieskie upierzenie samicy wysoko w koronach drzew wydaje się czarny na tle jasnego nieba, a zieleń samca doskonale stapia się z kolorami lasów tropikalnych.
Ich obecność zazwyczaj jest zauważalna, ale tylko dla tych, którzy chcą je dojrzeć, ponieważ ich kolory dobrze je maskują.

Lory Wielkie jako pupile:

Eclectus są niezwykłymi ptakami i idealnie nadają się na zwierzęta domowe. Kiedy są uczone od małego są zdolne do zachowań poznawczych w bardzo młodym wieku.
Zdolność ludzi do komunikowania się z Eclectus jest wynikiem ich bardzo ciekawskiego charakteru, ściśle związanego z ich życiem w koronach lasów tropikalnych. To siedlisko jest bogatym środowiskiem, które wymaga zwiększonej czujności wzrokowej jak i dźwiękowej.
Barwnica stworzyła kompleks kultury hodowlanej w tym zatłoczonym roślinnością siedlisku, gdzie w wyniku hodowli komunalnej, wujowie i ciotki pomagają odchowywać młode swojemu rodzeństwo w niektórych sytuacjach, tworzą taki „mały żłobek”. To czyni ich idealnymi domownikami.
Kiedy są traktowane w podobnie opiekuńczy i inteligentny sposób szybko uczą się komunikować. Lory preferują również spokojne otoczenie i z wielką łatwością zauważają zmiany w ich codziennym otoczeniu.
Te ptaki są bardzo inteligentne i kochają uczestniczyć w codzienności, poznając w ten sposób codzienną rutynę. Lory wielkie mogą być trzymane z innymi gatunkami papug, choć niezwykle ważny jest, aby każdy nowy ptak został wprowadzony w sposób prawidłowy i stopniowo. Wymaga to zwrócenia wagi na danego ptaka, w miarę możliwości zachowując codzienny tryb życia.
Regularne i zgodne szkolenia ptaków stanowią integralną część rozwoju Lory z właściwą uwagą i miłością, to bardzo ten bardzo inteligentny ptak stanowi doskonałego domownika.
Chociaż Eclectus roratus to bardzo piękny i ciekawy ptak, biorąc pod uwagę zarówno wygląd jak i charakter, to w przeszłości został źle zrozumiany. Gatunek ten został uznany za nudny, apatyczny, nieśmiały, a nawet głupi. To co widzi postronny obserwator jest jednak reakcją Barwnicy na stres. W obliczu nieznanych im sytuacji lub intruzów, zastygają i czekają. W znanym im otoczeniu z ludźmi są rozmowne, bardzo aktywne, nowoczesne, serdeczne i zabawne.
Wszystkie podgatunki Eclectus posiadają podobne usposobienie i zachowują się podobnie, ale z niewielkimi różnicami. Np. Lory pochodzące z Wysp Salomona i Nowej Gwinei są bardziej uległe niż duże dominujące Lory Australii, podczas gdy ptaki pochodzące z hodowli są uważane za najlepszego pupila. Mimo że charaktery samic i samców różnią się, wątpliwe jest żeby samica lub samiec był lepszym pupilem.
Samica jest bardziej agresywna niż samiec. Ręcznie karmione ptaki wydają się być bardziej agresywnie niż wolierowe. Są to równie dobrzy pupile, jednak samica jest bardziej narażona na rozwój zachowań związanych z hormonami.
Lory Wielkie mają szeroki n niezwykły zapas dźwięków, w tym miękkie tony dzwona lub gogu. Gwizki, pokwikiwania. Większość z tych dźwięków jest bardzo przyjemna dla ucha. Jednak posiadają też zdolność krzyku lub ochrypłego zgrzytu, gdy są przestraszone, zaniepokojone lub podekscytowane. Potrafią również bardzo wyraźnie wymawiać różne słowa.

Uwagi: AvianWeb/Sibylle Faye:

Kiedy myślę o Eclectus roratus, na myśl przychodzi mi: Piękno i Spokój
Są bardzo dobrymi pupilami domowymi- są mniej hałaśliwe i niszczycielskie niż inne, większe papugi (chociaż mogą bardzo głośno krzyczeć, kiedy są podekscytowane, przestraszone, lub zaniepokojone). Uczą się mówić, a ich głos brzmi dziewczęco. Są na pewno mniej wymagające od kakadu, ale ich specjalnością na pewno nie jest nauka trików. Są to jednak miłe, ciekawe charaktery.
Uważam, że samiec Barwnicy jest dość wrażliwy, który łatwo zaczyna podskubywanie w wyniku stresu-jeżeli stres został raz wyeliminowany i nie wróci, samiec przestanie się wyskubywać. Wyzwanie polega na określeniu czynnika stresu. Może to być tak proste jak przeniesienie klatki, lub nawet tak trudne, jak trzymanie ptaka w odosobnieniu od innych przedstawicieli tego lub innego gatunku.
Z mojego doświadczenia wynika, że samice Eclectus wydają się być w stanie sprostać u ludzi posiadających czasochłonne gospodarstwach domowe lepiej niż bardziej hałaśliwi mężczyźni. Wrażliwy mężczyzna często nadaje się lepiej do spokojnych domów (najlepiej, gdyby był bez dzieci, lub do domu gdzie to są spokojne). Mimo że ani u samców ani u samic nie ma gwarancji, że nie będą się wyskubywać na gospodarstwach lub spokojnych domostwach- w mojej opinii charaktery różnią się w zależności od genetyki, ilości i rodzaju poświęconej uwagi.
Samiec jest mniej agresywny niż samica, ma bardziej łagodny charakter, co oznacza, że samice są bardziej skłonne do dziobania, i lepiej jest mieć samca w domu, gdzie mieszkają osoby lubiące spokojną naturę zwierząt.
Eclectus nie wydzielają żadnego kurzu z piór, ponieważ posiadają gruczoły łojowe, a nie gruczoły kurzu-co jest dobrą wiadomością dla osób uczulonych na kurz.
Lory są bardzo inteligentne, i skupiają oczy na swoich właścicielach, aby dokładnie zaobserwować każdy ich ruch. Wykazują zainteresowanie wszystkim co dzieje się wokół nich, kochają badać(obserwować o poznawać zwyczaje).
Średnia długość życia Barwnic to około 30 lat.
-Na ogół trudno odgadnąć wiek papug. Jednak upierzenie niedojrzałej papugi zazwyczaj różni się od dorosłego osobnika. Na przykład młode samce Lory mają czarne dzioby, kiedy jednak osiągną dojrzałość czerń zniknie całkowicie, a jego dziób będzie koloru zboża. Najprostszą metodą, aby sprawdzić, czy mamy dorosłą czy młodą samice są oczy. U młodych są błyszczące, czarne i dla niedoświadczonych hodowców nie są dostrzegalne, podczas gdy oczy dojrzałej samicy są matowe. W Stanach Zjednoczonych kupno tej papugi to kosz 600$-200$ w zależności gdzie kupujemy.

Opieka i karmienie:

W niewoli Lory dobrze czują się w dużych wolierach lub klatkach mających co najmniej 3,5 m długości, 1m szerokości i 1,5 m wysokości. Powinny być chronione przed czynnikami pogodowymi i trzymane w parach.
Jeśli trzymamy je w pomieszczeniach zamkniętych jako pupili domowych, do zabawy, powinniśmy je wyposażyć w przestronne klatki, która pozwala poruszać się im swobodnie. Wymagają długiego przebywania poza klatką i wiele kontaktu z ludźmi. Jeśli ten inteligentny ptak będzie całymi dniami przebywał w klatce bez wątpienia zaczną się z nim problemy psychologiczne i behawioralne. Zabawki pozwolą im się czymś zając kiedy będzie przebywały same.
Eclectus są podatne na stres wywołujący skubanie piór. Może on być spowodowany przez dominującą parę, osobnika, lub zmianę sposobu hodowli, braki żywieniowe, nudę, skubani piór może również powodować niska temperatura. Ćwiczenia i skubanie zabawek może odwrócić uwagę ptaka od niszczenia piór.

Tupanie palcami u nóg/Machanie skrzydłami

Niektórzy właściciele Lor obserwują tupanie palcami u nóg i czasami machanie skrzydłami oraz wyskubywanie piór. Możliwe przyczyny:
-Spożycie substancji obcych (np. farby z zabawek). Jeden użytkownik internetu napisał, że jego Barwnica miała prześwietlenie rentgenowskie i rozpoznano, że spożyła toksyczne kulki-zabawki.
-Z obserwacji innych wynika że takie problemy pojawiają się również w wyniku spożywania modyfikowanej żywności, wzmocnionej mieszanki nasion czy makaronu, którego powinniście się pozbyć. Jednak jeśli ptak kocha makaron, postarajcie się, aby dostawał tylko ekologiczny makaron kukurydziany, który wydaje się nie powodować tego problemu.
-Granulki; w większości granulki zawierają substancje chemiczne, takie jak sztuczne barwniki, substancje aromatyczne, konserwanty itd. Papugi mogą być w stanie znieść je przez rok czy dwa, ale te substancje chemiczne tak zakorzeniają się w organizmie, że powodują wyrywanie piór, agresję, tiki związane z palcami czy skrzydłami. Objawy mogą się pojawić gdy karmimy je granulkami zbyt obficie, należy również pamiętać, że zbyt obfite podawanie owoców cytrusowych (w tym pomarańcze) może doprowadzić do żelaznego osłabienia organizmu.
-Za dużo wapnia lub innych składników w diecie również może doprowadzić do pojawienia się tiku palcowego.

Oczywiste działania w przypadku pojawienia się takich objawów:

-Usuń wszystkie produkty żywnościowe lub ciekłe, które zostały dodane do diety ptaka tuż przed pojawieniem się objawów.
-Karm je tylko produktami ekologicznymi, ograniczając się do dwóch/trzech posiłków na dobę.
-Stosowanie wody destylowanej.
-Usunąć wszystkie źródła substancji chemicznych w otoczeniu pupila, takich jak np. chemiczne środki czystości o odświeżacze powietrza
-Dodać do diety „Aloe Detox”. Nie jest to lek, tylko raczej aloes z ziół, które przyczyniają się do detoksykacji organizmu jeśli wystąpią chemiczne objawy. Według zaleceń producenta, Aloe Detox musi być przechowywany w lodówce. Po otwarciu należy go spożyć w przeciągu 7-9 miesięcy. Zalecana jest jedna miarka według formuły podawania. Jest on dostępny na stronach: www.amazon.com ; www.vitacost.com . Jest również dostępny w lepszych sklepach ze zdrową żywnością, jak np. Whole Foods. Alternatywą jest również własne uprawianie rośliny Aloe Vera , który oczyszcza organizm, a karmienie świeżymi nieprzetworzonymi ziołami jest lepsze.
-Dodatkowe wapno; Zapewnienie dodatkowego wapna w ciągu najbliższych kilku dni w postaci zapieczonej gotowanej skorupki jakjka poypanej na wilgotną żywność jest uzupełnieniem magnezu dostarczanego z wapnia ze sklepu ze zdrową żywnością.
-Zmniejszenie stresu: należy zapewnić spore możliwości ćwiczeń i odpoczynki, próbując zmniejszyć stres, które mogą mieć wpływ na ptaki.
-Umówić się na spotkanie z lekarzem weterynarii.

Szkolenia i wytyczne behawioralne:

Lory należą do najbardziej inteligentnych gatunków papug. Są również doskonałymi rozmówcami.
Jeśli nie będą odpowiednio wychowywane mogą stwarzać wiele problemów swoim właścicielom, takich jak nadmierne żucie-zwłaszcza w niektórych etapach ich życia. Mogą one odkryć, że dziobami mogą nas zdyscyplinować., po osiągnięciu dojrzałości, i mogą być one nieco niegrzeczne, a tak naprawdę ważne jest, aby nauczyć się je rozumieć i kierować ich zachowania w taki sposób, aby skierować je do zachowań przez nas pożądanych.
Nawet młody ptak, który nie został zaniedbany i zawiedziony wymaga odpowiednich wskazówek. Staje się to jeszcze trudniejsze gdy chodzi o ptaki, co jest niewiarygodnie trudne gdy chodzi o ptaki uratowane, które wymagają rehabilitacji. Eclectus nie są wystarczająco odporne psychicznej i fizycznej stymulacji, co może się przekształcić w wyskubywanie piór.
Ogólnie rzecz biorąc ważne jest przypomnienie zachowań papugi:
-Nadmierne żucie; każda papuga będzie żuć. W naturze używają swojego dzioba do dostosowania swojego ulubionego drzewa, aby powiększyć w nim rozmiary gniazda. Ten sposób utrzymuje ich dzioby w dobrym stanie. Problemem jest nadmierne i niepożądane żucie. Właściciel musi stworzyć wiele zdrowych rzeczy, które papuga może obgryzać (zabawki, naturalne gałęzie itp.) i ważne jest, aby nauczyć lory co wykracza poza granice.
-Dziobanie; Eclectus, jak większość papug, może odkryć swój dziób jako sposób dyscyplinowania właścicieli gdy już dorosną. W tym gatunku, to samice są bardziej agresywne. Samce zazwyczaj są bardziej wrażliwe. Na ogól nie powinny przebywać w hałaśliwych gospodarstwach domowych. Jest to coś, co warto o nich zapamiętać. To naprawdę ważne, aby nauczyć się je rozumieć i kierować je do pożądanych przez nas zachowań. Jeśli zachowanie agresywne nie zostało wyeliminowane, wówczas samica może próbować zdominować rodzinę, goniąc i atakując najmniej lubianych ludzi (zazwyczaj tych, których uważa za konkurenta pomiędzy uczuciem swoim a wybranym ludzkim obiektem westchnień). Szkolenia są niezbędne dla eliminacje tego typu zachowań.
-Krzyk; Eclectus nie należą do najgłośniejszych papug. Są one na ogół spokojne, jednak gdy się kopulują, mogą być zapewne słyszane. W rzeczywistości ich rozmowy mogą być ogłuszające. Nie każdy może tolerować taki dźwięk. Mogą by głośne kiedy kiedy są zaskoczone lub chcą, żebyś do nich wrócił. W hałaśliwych gospodarstwach będą krzykliwie, będąc po prostu częścią tłumu.
Artykuł został przetłumaczony przeze mnie dzięki zgodzie i uprzejmości www.avianweb.com . Bezpośredni link do artykułu: www.avianweb.com/eclectus.htm Zabrania się jego rozpowszechniania bez zgody www.avianweb.com